"Πλήρης αποσιώπηση..."

Τί έχουμε ακούσει άραγε για τη γειτονική Λιβύη τους τελευταίους μήνες; τί απέγιναν οι λαλίστατοι "γεωπολιτικοί" αναλυτές που μιλούσαν για τα εγκλήματα του Καντάφι και διακιολογούσαν την εισβολή του ΝΑΤΟ; Ποιοί είναι αυτοί που κυβερνούν τώρα, ποιόν εκπροσωπούν, ποιό είναι το λαϊκό τους έρεισμα; Πού πήγαν οι "αγανακτισμένοι" Λίβυοι (;) που "πήραν τα (υπερσύγχρονα) όπλα", ή τα αγόρασαν για να πολεμήσουν για την ελευθερία τους;
Προφανώς δε μπορούμε έτσι απλά να τα απαντήσουμε όλα αυτά, ούτε να τα εξηγήσουμε... Μας κάνει όμως εντύπωση το ότι δεν μαθαίνουμε τίποτα για μια χώρα που είναι δίπλα μας, για μια χώρα που βομβαρδίστηκε και καταστράφηκε από αεροπλάνα που απογειώνονταν από τη Σούδα, την Ανδραβίδα, τον Άραξο...
Σκεφθείτε, επί μήνες έφευγαν αεροπλάνα από ελληνικό έδαφος για να βομβαρδίσουν μια γειτονική χώρα (με αφορμή που δεν καταλάβαμε ακριβώς) και εμείς δεν ακούγαμε σχεδόν τίποτα για το θέμα... Μετά δε την "απελευθέρωση" απολύτως τίποτα....!

Βρέθηκα στη Λιβύη στα τέλη του 2009, ένα χρόνο και κάτι πριν αρχίσει η καταστροφή της χώρας... Τί είδα; Μια ακόμα αραβική χώρα, με αρκετά σκουπίδια στους δρόμους, παρατημένους αρχαιολογικούς χώρους παγκόσμιας αξίας και την προσωπολατρεία του Καντάφι να επισκιάζει τα πάντα... Από την άλλη όμως, είδα έναν λαό, τους Λίβυους, πολλοί εκ των οποίων δεν δούλευαν, απολάμβαναν κοινωνικές παροχές και δικαιώματα υψηλού επιπέδου, σεβονταν τις γυναίκες και δεν τις υποχρέωναν σε ισλαμική περιβολή και πολλούς, πολλούς αφρικανούς κυρίως μετανάστες που είχαν πάει στη Λιβύη για να δουλέψουν ως οικονομικοί μετανάστες. Δυτικοί επιχειρηματίες, Κινέζοι εργάτες, Αφρικανοί μετανάστες, Αιγύπτιοι και Σύριοι που δούλευαν κυρίως στις οικοδομές, Αλγερινοί στα εστιατόρια... Με λίγα λόγια, πολλοί Λίβυοι δεν δούλευαν ή απλώς είχαν μια κρατική δουλειά και μπορούσαν να ζουν άνετα, πολύ πιο άνετα από τους λαούς των υπολοίπων αραβικών κρατών.

Είχαμε ακούσει κατά τη διάρκεια της εισβολής του ΝΑΤΟ ότι οι Λίβυοι ζούσαν σε καλύβες (που πουθενά δεν είδα) και ο Καντάφι μέσα στα πλούτη... 

Όπως και να έχει, η χώρα διαλύθηκε, πολιτικά κατακρεουργήθηκε, εξαθλιώθηκε, παραδόθηκε στους πετρελαιοφάγους και ανθρωποφάγους επιχειρηματικούς κολοσσούς και...; ελευθερώθηκε από κάτι; βελτιώθηκε σε κάτι; Μπήκαν στη χώρα αμέτρητες ποσότητες όπλων που χρησιμοποιήθηκαν από τους μισθοφόρους του ΝΑΤΟ, ισλαμιστές και πάσης φύσεως καιροσκόπους που έσπευσαν να πλουτίσουν και να σκοτώσουν... και τώρα; πού πήγαν όλοι αυτοί; έμειναν εκεί ή μήπως κάποιοι "μάχονται" στη Συρία ως άλλη αντιπολίτευση; 

Πού είναι άραγε οι "ομαδικοί τάφοι" που μας υπόσχονταν τα ΜΜΕ από τη βιαιότητα του Καντάφι; Πού είναι οι "ογκώσεις διαδηλώσεις" της "αντιπολίτευσης" εκτός από τα κοντινά πλάνα; Πού είναι οι μεγάλες συγκεντρώσεις που έγιναν στην Τρίπολη τον Ιούλιο του 2011 υπέρ του Καντάφι; Ποιός τις έδειξε ή τις ανέδειξε για να καταλάβουμε τί γίνεται στην άλλη άκρη του Λιβυκού Πελάγους;  

 Η Σίρτη λίγο μετά την "απελευθέρωσή" της και την ισοπέδωση από το ΝΑΤΟ

Τέλος, είδαμε έναν ηγέτη μιας χώρας με διεθνή εμβέλεια, με τα καλά και τα κακά του, με τα λάθη και τον αυταρχισμού κάθε ηγεμόνα αραβικής χώρας, να σύρεται και να σκοτώνεται εν ψυχρώ σαν σε μεσαιωνική διαπόμπευση, να σφαγιάζεται από τυχάρπαστους, πράκτορες (;), μισθοφόρους, μέλη πολιτοφυλακών... Ο Καντάφι, που ήταν "στο θρόνο του", τα "είχε όλα", θα μπορούσε να φύγει, να ζητήσει άσυλο, να πάρει τα "αμύθητα πλούτη" του και να βρει καταφύγιο στους συμμάχους του, αυτός ο "ελεεινός δικτάτορας" και "δολοφόνος του λαού του" κατά τα διεθνή ΜΜΕ, έμεινε στη γενέτειρά του, τη Σίρτη, πολέμησε ο ίδιος, περιστοιχισμένος από χιλιάδες υποστηρικτές που θα μπορούσαν να είχαν αυτομολήσει, ή να είχαν και αυτοί αποχωρήσει. Πολέμησε και πέθανε υπερασπιζόμενος της πατρίδα του. 

Τί ξερουμε σήμερα για την τύχη της Σίρτης, πόλης-προτύπου της διακυβέρνησης Καντάφι, με πολεοδομικό σχεδιασμό, συνεδριακά κέντρα και ωραίους δημόσιους χώρους; Τί ξέρουμε για χωριά που κατοικούνταν από αφρικανούς πολιτογραφημένους Λίβυους και σήμερα έχουν ερημώσει; η περίπτωσημτης πόλης Ταγουάργκα (Tawarghah) είναι χαρακτηριστική. Οι κάτοικοί της σφαγιάστηκαν, η πόλη εκκενώθηκε και όσοι απέμειναν είναι σε στρατόπεδα προσφύγων ή κρύβονται, μόνο και μόνο γιατί ήταν αφρικανικής καταγωγής Λίβυοι, κάτι που δε δέχεται ο ξενοκίνητος όχλος που λυμαίνεται τη χώρα ακόμα και σήμερα...

 Πόλη φάντασμα στη σημερινή Λιβύη