Άποψη του παγετώνα Σπεγκατσίνι, που πήρε το όνομά του προς τιμήν του Ιταλού βοτανολόγου που βρέθηκε στην περιοχή στις αρχές του 20ου αιώνα και ήταν ο πρώτος που εξερεύνησε την τοπική χλωρίδα. Ο παγετώνας έχει έκταση περίπου 65 τ.χλμ. και μέσο πλάτος 1,5 χλμ, αλλά είναι κυρίως γνωστός για τα ψηλά του τοιχώματα που φτάνουν μέχρι τα 135 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της λίμνης! Η πρόσβασή του γίνεται μόνο με σκάφος από τη λίμνη, κάτι που περιλάμβάνεται σε όλα τα τουριστικά πακέτα που πωλούνται με αφετηρία το Ελ Καλαφάτε. Οι εκδρομές πραγματοποιούνται με καταμαράν, τα οποία κατασκευάστηκαν σε ναυπηγεία κοντά στο Μπουένος Άιρες, και μεταφέρθηκαν από τα λιμάνια του Ατλαντικού με φορτηγά (!) ειδικά για τις εκδρομές στη λίμνη Αργεντίνο (lago Argentino).Ο παγετώνας Σπεγκατσίνι (Spegazzini) είναι από τους μεγαλύτερους του εθνικού πάρκου, με εντυπωσιακά τοιχώματα, έντονη "κινητικότητα" και βρίσκεται στο νότιο τμήμα του πάρκου, το οποίο πήρε τον τίτλο αυτό και θεωρείται προστατευμένη περιοχή από το 1937. Οι δεκάδες παγετώνας, που αποτελούν την τρίτη παγκοσμίως συσσωρευμένη και παγωμένη ποσότητα γλυκού νερού, μετά την Ανταρκτική και τη Γροιλανδία, καταλήγουν κυρίως σε δύο λίμνες, την λίμνη Αργεντίνο (lago Argentino) στα νότια και τη λίμνη Βιέντμα στα βόρεια. Έχουν έκταση πάνω απο 1000 τ.χλμ. η καθεμιά και τα νερά τους τροφοδοτούν τον ποταμό Σάντα Κρουζ που διασχίζει την ομώνυμη επαρχία μέχρι τις εκβολές του στον Ατλαντικό Ωκεανό...
Το εθνικό πάρκο των παγετώνων έχει περίπου 350 μικρούς και μεγαλύτερους παγετώνες, οι περισσότεροι εκ των οποίων βρίσκονται σε μια διαδικασία διαρκούς συρρίκνωσης.
Σε τι έγκειται όμως αυτή η συρρίκνωση;
Οι παγετώνες είναι τεράστιες μάζες από συμπιεσμένο και παγωμένο χιόνι πολλών ετών (ίσως και αιώνων) οι οποίες εγκλωβίζονται στις κοιλάδες και τους αυχένες των βουνών. Η κινητήριος δύναμη αυτής της μάζας είναι το ίδιο το βάρος της, που την οδηγεί σε μια αργή, κατηφορική κίνηση, προσπαθώντας να βρει μια "διέξοδο"... Η κίνηση αυτή είναι που χαράσει βαθιές κοιλάδες παρασύροντας τεράστιες ποσότητες λάσπης, χώματος, ιζημάτων, πετρών, άμμου στο πέρασμά της. Ο κάθε παγετώνας λοιπόν, υπολογίζεται ότι κινείται κάποια μέτρα κάθε χρόνο και χάνει μια ποσότητα από το συσσωρευμένο παγωμένο υλικό του. Έτσι, αν η ποσότητα του φρέσκου χιονιού που θα πέσει το χειμώνα ψηλά στα βουνά και η οποία θα αποτελέσει την πηγή τροφοδοσίας του παγετώνα, αλλά και το μοχλό πίεσης της μάζας προς την κατωφέρεια, δεν είναι ίση με την ποσότητα που χάνεται στην κατάληξη του παγετώνα, τότε αυτός συρρικνώνεται... Πρόκειται για μια λεπτή ισορροπία που διαταράσσεται όταν οι χιονοπτώσεις στα βουνά μειωθούν δραστικά, κάτι που οδηγεί στην μη αναπλήρωση του υλικού του παγετώνα που καθημερινά προχωρά και χάνει ένα μέρος της επιφάνειάς του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου