Από μια πανοραμική άποψη φαίνεται το μέγεθος αλλά και η αρχιτεκτονική ευφυία του συκγροτήματος. Ένα τεράστιο παραλληλόγραμμο με μήκος 1024 και πλάτος 802 μέτρα. Πρόκειται για δεκάδες ναούς και άλλα κτίσματα που αποδίδονται στην περίοδο που στην περιοχή βρέθηκαν οι Χμερ, αρχικά ινδουιστές, πληθυσμοί που μετακινήθηκαν από τη Νότια Ινδία προς την Ινδοκίνα. Το έτος 802 μ.Χ. αναγνωρίζεται ως η αφετηρία του βασιλείου που αναπτύχθηκε δίπλα στην λίμνη Τονλε Σαπ, 6 χιλιόμετρα από την σύγχρονη πόλη του Σιεμ Ρεπ. Στα τέλη του 13ου αιώνα ο βασιλιάς Srindravarman, που διαδέχθηκε τον πατέρα του Jayavarman 8ου, ήταν και ο πρώτος που έφερε τον βουδισμό Τεραβέντα ως επίσημη θρησκεία στο βασλίλειό του. Μέσα από τα μνημεία λοιπόν, φαίνεται σήμερα η θρησκευτική αυτή μετάβαση, οι αλλαγές στις θεότητες και τις απεικονήσεις, αλλά και η μεγάλη ομοιότητα των δύο "δογμάτων" που ουσιαστικά αλληλοσυμπληρώνονται...
Το τέλος της αυτοκρατορίας των Χμερ ήρθε το 1431 μ.Χ. με την κατάκτηση των εδαφών τους από εισβολείς που ήρθαν από την Αγιουτάγια της Β.Ταιλάνδης. Η ελίτ των Χμερ αναγκάστηκε να μεταφερθεί νοτιότερα, στην περιοχή της Πνομ Πενχ.
Ο πρώτος Ευρωπαίος που αντίκρυσε την χαμένη στη ζούγκλα πολιτεία των Χμερ ήταν ο Πορτογάλος μοναχός Antonio da Magdalena τυο 1586, αλλά ο χώρος του Άνγκορ έγινε γνωστός από το Γάλλο εξερευνητή Henri Mouhot στα μέσα του 19ου αιώνα.
Το κεντρικό συγκρότημα ναών στο Άνγκορ Βατ. Είναι σχεδόν απίστευτο το μέγεθος αυτού του αρχαιολογικού χώρου, που αποτελείται από διάσπαρτα ευρύματα και κτίσματα σε μια ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων. Πρόκειται για το σημαντικότερο δείγμα αρχιτεκτονικής και πολιτικής ισχύος της αυτοκρατορίας των Χμερ που διατηρήθηκε μέχρι τον 15ο αιώνα. Οι λατρευτικοί χώροι έχουν πολλά κοινά στοιχεία ινδουιστικής και βουδιστικής παράδοσης. Ουσιαστικά, στο σύνολό τους, τα κτίρια είναι ιεροί χώροι μιας άλλοτε πανίσχυρης θεοκρατίας, που βάσιζε την δύναμή της στην άγνοια των υπηκόων, την είσπραξη φόρων και τον επεκτατισμό που εξασφάλιζε περισσότερο ζωτικό χώρο. Η ευρύτερη περιοχή του Άνγκορ Βατ φιλοξενούσε πολλές χιλιάδες κατοίκους που επιζητούσαν την ισορροπία των καιρικών φαινομένων και την καλύτερη αγροτική παραγωγή.
Το μέρος είναι αρκετά υγρό και η εποχή των βροχών συμπίπτει με τους καλοκαιρινούς μήνες (οι βροχές είναι συνήθως απογευματινές και αρκετά ισχυρές και ξαφνικές). Ως βάση για κάθε επισκέπτη λειτουργεί η πόλη του Σιεμ Ρεπ (Siem Reap) που συνδέεται αεροπορικά με τις άλλες πόλεις της Καμπότζης, την Μπανγκοκ και τη Σαιγκόν στο Βιετνάμ. Επίσης υπάρχει και οδική σύνδεση με την πρωτεύουσα Πνομ Πενχ που βρίσκεται νοτιότερα, μια διαδρομή όμως που κρατά αρκετές ώρες. Τα περισσότερα τουριστικά προγράμματα αφιερώνουν δύο διανυκτερεύσεις στην περιοχή, συνδυάζοντας την ολοήμερη επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο, με μια βαρκάδα στη λίμνη Τονλε Σαπ. Κάποιος που έχει ειδικότερα αρχαιολογικά ενδιαφέροντα ή θέλει να κάνει επιπλέον διαδρομές κοντά στους ναούς, σαφώς χρειάζεται περισσότερο χρόνο.
Υπάρχει η επιλογή της πτήσης με αερόστατο καθώς και η βόλτα με ελέφαντα (κυρίως η ανάβαση για το ηλιοβασίλεμα στο λόφο Phnom Bakheng και η επίσκεψη του ναού Μπαγιόν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου